Wat is een obligatie?

Als belegger kan je er voor kiezen om als het ware geld uit te lenen aan een bedrijf of overheid. Dit geld kan dan vervolgens worden gebruikt om bijvoorbeeld een bepaalde investering uit te voeren of gewoon te zorgen voor wat meer cashflow. In ruil voor het geld dat je uitleent ontvang je een schuldbewijs of obligatie. Vroeger werd een dergelijke obligatie steeds op papier uitgegeven, maar tegenwoordig is dat uiteraard niet langer het geval. In plaats daarvan wordt ze elektronisch verstrekt middels een effectenrekening. Ook de intrest die je ontvangt door je obligatie wordt overigens automatisch op deze rekening gestort.

De looptijd van een obligatie

In het merendeel van de gevallen beschikt een obligatie over een vaste looptijd. Dit betekent dat je zowel bij een obligatie vanuit een bedrijf als vanuit een overheid steeds weet op welk ogenblik je, je oorspronkelijke inleg terug zal ontvangen. De dag waarop het uitgeleende bedrag terug wordt uitbetaald noemen we de ‘eindvervaldag’. Binnen de markt bestaan er ook zogenaamde ‘eeuwigdurende obligaties’. Hierbij gaat het om obligaties welke zoals de naam reeds laat vermoeden beschikken over een niet nader bepaalde looptijd.

De intrest op een obligatie

Op het ogenblik dat je er voor kiest om te beleggen in een obligatie doe je dat uiteraard vooral omwille van de intrest die je daar jaarlijks door kan ontvangen. In het merendeel van de gevallen is er bij een obligatie sprake van een jaarlijkse intrest. Deze wordt ook wel de ‘coupon’ genoemd. In het merendeel van de gevallen is de intrest die je kan ontvangen op een obligatie vastgesteld. Toch zijn er ook obligaties beschikbaar die over een variabele intrestvoet beschikken. Deze intrest schommelt dan mee met de evolutie die de marktrente ondergaat. Afhankelijk van het instapmoment kan het interessanter of juist minder interessant zijn om te kijken in de richting van een obligatie met een variabele intrest.

Wat zijn ‘nulcouponobligaties’

Buiten de gewone obligaties waarbij er sprake is van een jaarlijkse uitbetaling van de intrest is het ook zo dat er zogenaamde ‘nulcouponobligaties’ bestaan. Bij deze obligaties is er geen sprake van een jaarlijkse uitbetaling van de intrest. In plaats daarvan kent de obligatie een periodieke waardestijging waarbij op de eindvervaldag niet alleen de oorspronkelijke geïnvesteerde som, maar ook al het rendement zal worden uitbetaald.

Welke risico’s zijn er verbonden aan een obligatie?

Ondanks het feit dat obligaties doorgaans worden aanzien als minder risicovol dan aandelen moet het gezegd dat er ook aan dit beleggingsproduct enkele potentiële risico’s zijn verbonden. Om deze risico’s in te kunnen schatten wordt er door veel uitgevers gebruik gemaakt van een zogenaamde ‘rating’. Deze rating geeft aan hoe betrouwbaar en vooral solvabel het bedrijf is welke de obligatie uitgeeft. De rating moet uiteindelijk aan potentiële beleggers duidelijk maken hoe groot de kans is dat de uitgever van de obligatie niet alleen de jaarlijkse intrest, maar ook de oorspronkelijke inleg van de investeerders tegen de eindvervaldag zal kunnen (terug)betalen. Hoe slechter de kredietwaardigheid van een obligatie des te hoger doorgaans de intrest is gelegen, maar des te aanzienlijker ook het risico op wanbetaling wordt. Dit is een overweging die elke belegger voor zichzelf moet maken.